Kategori: YAZILAR

17 Aralık 1999  /  Nazi Özkan Söyleşisi  /  Milliyet

NÖ:“Dernekler, cemaatler, sivil toplum örgütlerinin coğalması ortak dil eksikliğine, toplumsal afaziye işaret ediyor” diyorsunuz. Halbuki biz ortak dilin oluşmasına giden yolu hızlandıracağını düşünüyorduk…

Evet, ne tuhaf değil mi?!  “Darwinci Düşünceyi  Destekleme” sivil toplum örgütü ile -mesela!-  “Adem ile Havva’yı Yaşatma” sivil toplum örgütlerinin birbirleriyle “ortak dil” oluşturmak üzere ayrıştıklarını düşünmek ne tuhaf!  Uzlaşmaz çelişkiyi /çelişkileri görmüyor olmamız mümkün mü?  Belki de mümkün, çünkü “ortak dil” oluşturmakla “ödün vermek” arasındaki farkın üzerinde durmuyoruz.  Oysa  bizi  Türkiye’de “anti-ideolojide uzlaşma” noktasına getiren bu farktır.

 5 Aralık 1999  /  Nuriye Akman Söyleşisi  /  SABAH

NA:Tüyler ürpertici bir kitap bu  Schrödinger’in Kedisi!  Gerçekten de bir “Kabus!”  Dünya  bundan birkaç gün sonra milenyumu kutlamaya hazırlanırken,  siz parçalanmış bir Türkiye’den bahsederek insanları kabus görmeye sevk ediyorsunuz?!

Korkunun ecele faydası yok, Nuriye Hanim.  “Parmağıma değil, işaret ettiğine bakin” dememin nedeni bu.  Türkiye’nin insanları ortak bir dil bulamazlarsa ve benim “toplumsal afazi” dediğim bu durum devam ederse,  eninde sonunda birbirlerinin dilinden anlayanlar gruplaşacaklar, dillerinden anlamadıkları diğer gruplardan  kopacaklar, ayrılacaklardır.  Bu etnik bir ayrışma filan olmayacak. Bu ortak kavramların, ortak etiğin, ortak dilin  tetiklediği bir ayrışma olacak.  İşaretlerini de görüyoruz zaten.  Dernekler, cemaatler, sivil toplum örgütleri, çok hukukluluk istemleri - bunlar  ortak dil eksikliğine, toplumsal afaziye işaret ediyor.

Gülcan Tezcan Söyleşisi  /   Yeni Şafak  

GT: Romanın genel havası oldukça karamsar. Tıpkı yaşadığımız yak da yaşamak zorunda bırakıldığımız hayat gibi. Ancak Kabus bir umut ışığı ile bitiyor. Roman kahramanı İmre Kadizade’yi kurtaranlar, “Senin bugüne kadar yaptığın hamamı sabit tutup tellakları böyle hamam değiştirmekti. Bundan değişecek!” diyorlar ve Malazgirt’ten bu yana ilk kez topun ayağımıza geldiğini söylüyorlar. Nedir sizi bu kadar umutlandıran?

Beni umutlandıran önümüzdeki yüzyılda dünyayı etkisi altına alacak “İkinci Aydınlanma” ve bu  akımının “Birinci Aydınlanma”yı yadırgayan, içine bir türlü sindiremeyen  Türk insanına çok daha yakın geleceğini düşünüyor olmam.    “Tellaklar değil hamam değişecek” derken, radikal bir düşünce devrimine işaret ediyorum. “İkinci Aydınlanma”yı anlamak için birincisinin ne olduğunu hatırlamamız lazım.  Aydınlanma Çağı diye bildiğimiz döneme kadar dünya ve kainat ya vahiy ya da usavurumla tarif ve izah edilirdi.  Sonra Kopernik, Kepler, Galile ve Newton’un başkişileri olduğu akım, dünya ve kainat tanımlarını “klasik fizik”in bulguları doğrultusunda değiştirdi.  Dinsel tarifleri reddeden açıklamalar getirdi.